Сепак, постои уште едно можно објаснување – дека самата ротација на Млечниот Пат, нашата галаксија, влијае на тоа како ги набљудуваме далечните галаксии.
Земјата се движи околу центарот на Млечниот Пат, а тоа може да влијае на светлината што ја детектираме. Галаксиите кои ротираат во спротивна насока од нашата насока на движење може да изгледаат посветли, создавајќи изглед на нерамнотежа во податоците од набљудувањата на JADES, сугерира Шамир.
Еден истражувач дошол до интригантно откритие додека ги анализирал податоците собрани од телескопот Џејмс Веб на НАСА.
Според Space.com, доколку оваа теорија биде потврдена, тоа би значело дека многу од црните дупки што ги набљудуваме се всушност црви дупки – познати и како Ајнштајн-Розенови мостови – кои водат до други универзуми. Овие универзуми остануваат невидливи за нас бидејќи црните дупки ја заробуваат светлината.
„Сè уште не е јасно што го предизвикува овој феномен, но има две можни објаснувања“, рече Шамир. „Една можност е универзумот да се родил ротирачки. Оваа теорија е конзистентна со некои постоечки космолошки модели, како што е теоријата на црната дупка-како космос, која тврди дека целиот универзум е всушност внатрешноста на една црна дупка“.
Поплавски додава: „Ако телескопот Џејмс Веб потврди дека галаксиите имаат претпочитана насока на ротација, тој силно би можел да ја поддржи теоријата дека црните дупки раѓаат нови универзуми. Би бил воодушевен ако се потврдат овие резултати“.
Добивајте вести на Viber
Со други зборови, брзината на ротација на нашата галаксија може да ги искривува астрономските мерења, иако досега се сметаше дека ова влијание е занемарливо.
Овие наоди дополнително го поддржуваат т.н Космологија на Шварцшилд, руска теорија слична на бабушка која сугерира дека нашата галаксија се наоѓа во црна дупка – која, пак, се наоѓа во друг универзум.
Додека ги проучувал сликите од програмата Joint Advanced Deep Extraterrestrial Survey (JADES), вонреден професор по компјутерски науки на Универзитетот во Канзас, Лиор Шамир, открил дека од 263 анализирани галаксии, две третини ротираат во насока на стрелките на часовникот, додека само една третина ротираат спротивно од стрелките на часовникот. Овие резултати беа објавени во списанието Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
„Ако тоа се покаже како точно, ќе мораме да ги рекалибрираме мерењата на растојанието во длабоката вселена“, истакнува Шамир.
„Наједноставното објаснување за ротирачкиот универзум е дека тој е роден во ротирачка црна дупка“, вели д-р Никодем Поплавски, теоретски физичар од Универзитетот во Њу Хевен, кој не бил вклучен во истражувањето, но е познат по тоа што ја застапува идејата дека сме опкружени со „врати“ кон другите универзуми. „Оската на ротација на матичната црна дупка може да објасни зошто галаксиите имаат асиметрична дистрибуција на ротација.
„Новата калибрација би можела да објасни и некои други нерешени космолошки мистерии, како што се различните проценки за стапката на ширење на универзумот или набљудувањето дека некои галаксии, според претходните мерења, се постари од самиот универзум.
