Производителите на пченица бараат намалување на цената на лебот. Потсетуваат дека Македонија е меѓу земјите со највисоки цени на основните прехранбени производи. „Направивме точна пресметка во која лебот не треба да чини повеќе од 20 денари. „Предлагаме сите мелничари и пекари да ја прифатат оваа наша пресметка и веднаш да ја намалат цената на лебот на 20 денари.
Благородник ПАШОЛИ
Скопје, 27 февруари – Производителите на пченица бараат намалување на цената на лебот. Потсетуваат дека Македонија е меѓу земјите со највисоки цени на основните прехранбени производи. Здружението на земјоделци бара лебот да се намали на 20 денари, да се зголемат субвенциите за производство на пченица и да се намали заштитната опрема за 50 отсто, бидејќи се меѓу најскапите во регионот. Со ниската цена на пченицата од 9 до 11 денари, лебот е висока, од 30 до 35 денари за векна со различна тежина. „Според откупната цена на пченицата која се движеше меѓу 9 и 11 денари за килограм, реалната цена на лебот треба да биде 20 денари. Тоа значи дека ние како Здружение направивме точна пресметка во која лебот не треба да чини повеќе од 20 денари. „Предлагаме сите мелници и пекари да ја прифатат оваа наша пресметка и веднаш да ја намалат цената на лебот на 20 денари“, нагласува Перо Стојкоски, претседател на Здружението на земјоделци.
Здружението на земјоделци бара да се зголеми локалното производство на пченица, но бараат и повеќе субвенции, иако земјиштето се дава на концесија, а за 50 проценти да се намали заштитната опрема која е меѓу најскапите во регионот.
„Можеби еден ден ќе дојдеме до ситуација да се зголемуваат површините и производството на пченица, но за оваа реколта немаме доволно засадено поради немањето механизација за преработка на површините. Според состојбите годинава треба да очекуваме принос од околу 240 илјади тони пченица. Државата посилно да го поддржи производството на пченица. Загубата од производството мора да ја покрие во продажната цена. Земјоделскиот инспекторат треба да посвети поголемо внимание на земјоделските аптеки, бидејќи цените на заштитните средства се многу високи, што ги зголемува трошоците за производство. На пример, заштитното средство „Логранд“ за пченицата во нашите аптеки чини од 400 до 500 денари, додека во соседните земји е 100 денари“, вели Стојкоски од Здружението на земјоделци.
Тој тврди дека македонските производители на жито одамна имаат најниска откупна цена на пченицата во регионот, што негативно се одразува на самото производство кое опаѓа. А тоа, пак, не прави зависни од увоз.
Според производителите на леб, зголемувањето на производството на пченица може да ја намали цената на лебот, но само доколку локалната пченица не се меша со увезената пченица во мелниците за брашно. Пред осум месеци основниот прехранбен производ – лебот – поскапе за 10 отсто пред почетокот на домашната жетва во јуни. Причина беше поскапувањето на суровината – пченицата на светските берзи. Најавите од мелниците беа дека со жетвата на локалната пченица ќе се намали цената и ќе се стабилизира цената на лебот, односно ќе се нормализира. Во трговијата на мало и на крајот од реколтата цените останаа повисоки и малкумина веруваат дека ќе има намалување на цената на лебот. Пазарот со брашно е либерализиран, па локалните пекари во регионот најчесто увезуваат од Србија, од каде што Македонија го добива најголемиот дел од домашното производство на леб.
Сопствениците на мали пекарници велат дека не само што поскапело брашното, туку поскапеле и транспортот и енергенсите, што им прави голем притисок да ги зголемат малопродажните цени на нивните производи доколку сакаат да продолжат со нивниот бизнис. Дури и пекарите велат дека најголем дел од трошоците за производство паѓаат на труд и други трошоци, а не на брашното. (koha.mk)
